N.a.v. de Meet & Greet II van afgelopen 5 juni hier de reacties maar eens even overzichtelijk in mijn topic bij elkaar geharkt
Citaat van: xander32 op juni 05, 2011, 19:29:21
Vandaag dus samen met 3 muziekvrienden een M&G gehad waarbij wij dankzij de inspanningen van Andre de Usher BE 718 en de BE 718 DMD, 1 op 1 met elkaar konden vergelijken. En om enigszins nutteloze welles-nietes-discussies proberen te voorkomen: onderstaande betreft puur mijn eigen ervaren van het 1 op 1 vergelijk, vanuit mijn referentiekader en mijn muzikale voorkeur.
Eerst hebben wij verschillende software beluisterd, op de BE 718, om te wennen aan de set (Marantz PM 15 S2 en SA 11 S1) en akoestiek (betreffende ruimte is in hoge mate akoestisch geoptimaliseerd). Vervolgens ieders 1 nummer uitgekozen die men goed kent, welke om beurten op de BE en de DMD werden afgespeeld.
Het verschil tussen beide speakers was relatief groot te noemen;
de DMD heeft t.o.v. de BE een betere detaillering en het hoog is nadrukkelijker aanwezig. Hetgeen wat na langer luisteren ook duidelijk werd is dat alleen de zeer goede opnames ("audiofiele cd`s"), waarin niet de nadruk op het hoog lag, in het algemeen beter klonken op de DMD- dan de BE-versie. Bij alle overige software, hetgeen meer dan 90 % van mijn collectie betreft, ging mijn duidelijke voorkeur uit naar de BE-versie.
Indien je als uitgangspunt neemt dat de beste speaker die is welke het meeste weer kan geven, dan is de versie met de DMD-tweeter de beste. Echter, het hoog was zo nadrukkelijk aanwezig t.o.v. het overige frequentiebereik, dat er i.c.m. de toename van detaillering er een onrustig en daardoor vermoeiend geluidsbeeld ontstond.
Resumé: ik heb de BE 718 als de meer gebalanceerde speaker ervaren en in mijn huidige situatie komt er dan ook zeer zeker geen upgrade naar de BE 718 DMD.
Naast bovenstaande heb ik vooral ook een heel gezellige zondag gehad, waarin ik met deze muziekvrienden over onze gezamelijke hobby heb kunnen bomen en tevens heb ik weer kennis mogen maken met diverse nieuwe software.
Andre: bedankt voor jouw gastvrijheid . Al met al een top-dag .
Sander.
Citaat van: WimPeu op juni 06, 2011, 21:40:51
Vlotjes verliep de reis en precies zoals we met Tom hadden afgesproken waren we rond de klok van 11:30 in Enschede. Ja zo snel kan het gaan. Eenmaal binnen lagen de Usher DMD's al lekker op de bank op ons te wachten. Even verderop, zeg maar in de Bios annex luisterkamer zat mister X aka Xander32 al in de luisterpositie klaar om de nieuwe super tweeters eens flink critisch te gaan beluisteren.
Wat mij het eerste en meeste opvalt in de luisterruimte van Andre is de bij studioachtige akoestiek. Als je in je handen klapt is er geen spoor van galm. Daar moet je van houden en zeker even aan wennen. Voordeel is dan wel dat je alleen de speakers hoort en verder niks. De set van Andre klinkt gewoon fantastisch. Je merkt meteen dat Andre heel anders muziek luisterd dan ik dat doen. Veel zachter. Dan komt deze set volgens mij ook pas echt 100% tot leven. Wil je beuken dan moet je dat gewoon niet met monitoren doen. De afspraak van te voren was om ook vooral niet alleen audiofiel verantwoorde muziek mee tenemen maar daar kwam niet veel van terecht. Vooral veel akoestische en laid-back dingen passerden de reveu. Nadat we een beetje aan de set gewend waren en het eerste biertje (Grolsch, kan het anders in Enschede ) op tafel stond werden de DMD Ushers aangesloten om door dit zeer selecte en door de wol geverfde elitaire gezelschap aan de tand te worden gevoeld. Auw...dat doet bijna zeer aan de oren. Wat een verschil. Ik hoor zelfs hier en daar een verdwaalde sssss klank. Na een tijdje luisteren begonnen we toch wat te wennen aan de DMD. Anders klinkt het....dat is iig zonder twijfel een waarheid. Soms ook mooier. De akoestische gitaar van Nils Lofgren klinkt in mijn oren welliswaar scherp maar ook natuur getrouw. Wat volgde was een kleine discussie over hoe een akoestische gitaar zou moeten klinken. Mijn visie daarop is simpel. Het is een live CD en die moet klinken als of je in de zaal bent. In de zaal hoor je de gitaar over een PA en zo klonk die ook met de DMD's. Anderen zeggen een gitaar moet klinken zoals die akoestisch en onversterkt klinkt.. Verschil van benadering zullen we maar zeggen. Even weer naar buiten met een peuk en inmiddels mijn 2e Grolsch (nog even en ik ga dat spul zelfs lekker vinden dacht ik nog) en hup...2e sessie.
Veel muziek weer, Rascall Flats, de STS catalogus en weer veel akoestisch met oa een uplugged CD waar ik de naam niet van weet en (de verrassing van de dag voor mij) een live nummer van Willy DeVille. Afgezien dat dat ook mooi klonkt ging de muziek en vooral stem recht door mijn ziel. Heb de CD inmiddels in bestelling staan.
Eind conclussie van de dag is voor mij persoonlijk dat ik de DMD's niet op voorhand wil afserveren maar zou ze graag eens thuis in mijn set (en mijn volume ) proberen. Zal helaas voorlopig niet gebeuren. Feit is dat ze behoorlijk anders en vooral meer detail geven en daar moet je van houden. Mensen met flaporen hoeven er iig niet aan te beginnen.
Andre bedankt voor weer een zeer gastvrij onthaal. Persoonlijk zou ik de BE niet omruilen voor de DMD's. De set van Andre moet je gewoon nooit meer veranderen maar dat blijkt in de praktijk een onhaalbaar streven . Mooi is dat ook weer. Ik hoorde al verhalen van een SR7005 en PM11s3 we zullen het wel zien.
Voor het 2e gedeelte (terugreis verwijs ik graag naar een paar posts terug in ditzelfde topic... )
De experts..sta er zelf niet op dit omdat deze boys anders zo lelijk lijken.
De hardware (de DMD's staan vooraan en ietjes lager)
Overzicht van alle spulletjes.
Citaat van: thepioneer op juni 06, 2011, 22:09:53
Nu even over het audio gedeelte van de dag. De ruimte van Andre is heel erg gedempt en daar moest ik behoorlijk aan wennen. Het is namelijk bij mij thuis vrij hard en middelmatig gedempt en bij Andre is het echt gedempt. We zijn begonnen met het luisteren naar een LP en dat klonk echt verassend goed. Zo had ik vinyl nog niet ervaren. We hebben daarna redelijk wat muziek geluisterd op de set zoals als Andre hem zelf heeft. Eenmaal aan het geluid gewend van de set en omgeving zijn we gaan switchen tussen de diamond en de Be tweeter. Als je een echte goede audiofiele opname hebt dan hoor je soms iets meer met de diamond, maar als je het snelle gitaarstuk hoort op het eind van Keith don´t go dan vindt ik dat stuk te schel en scherp klinken. Zodra je over gaat op niet audiofiele cd´s wordt het hoog juist heel irritant en vermoeiend. Dan roept mij het gevoel op van bij mij thuis voordat ik mijn panelen heb opgehangen. Te veel te schel. De diamond tweeter is voor mij absoluut geen optie. Ik ervaarden hem nu in een super gedempte kamer al als irritant. Moet je na gaan als je nagalm tijd nog langer is zoals dat bij mij het geval is dan ben je na 1 a 2 nummers zo geirriteerd dat je de set uit gaat zetten.
Verder moet ik zeggen dat Andre een super set heeft staan. Tuurlijk komt het wel wat naar voren dat Wim en ik liever aardschokken ervaren in de bassline maar dat is een kwestie van smaak, en-of mogelijkheden. Ik draai ook altijd hard hier thuis, en ik denk dat andre en robert over het algemaan wat beschaafder draaien
Dat wil niet zeggen dat het niet een enorme plezierige set is waar je naar luisterd. Ze ziet ook gewoon hoeveel werk en liefde erin is gestoken en dat hoor je zeker terug in het geheel. Ik heb ook nieuwe tracks gehoord die ik beslist moet hebben en dat komt nog wel een keer omdat het lijstje in de bus ligt
Andre heel erg bedankt voor de gastvrijheid en de gezellige dag. Geldt ook voor Robert natuurlijk
Voor wat betreft de akoestiek is er inmiddels het volgende aangepast:
- diffusers op voor (8x) en achterwand (6x)
- rest van voorwand beplakt met Akotherm D20
- op achterwand 2 absorptiepanelen met Akotherm
- velours gordijn links om ruimte af te scheiden van rest van de woonkamer en absorptie 1e reflectiepunt links
- rechts op 1e reflectiepunt absorptiepaneel met Akotherm
Dit resulteert in een nagalmtijd van ongeveer 0,4 seconde (behalve in het laagste laag, daar mag het nog iets minder lang). Grappig was wel dat mijn audiovrienden het eerst ervaarden als minder levendig, doods etc.
Nadat eenmaal het stadium van gewenning was bereikt vond men het toch wel errug lekker klinken. Natuurlijk anders als bij hun thuis, waarbij Ronald en Wim toch wel echte baskillers zijn. Die houden van veel druk in het laag en ook veel aanwezig laag. Mijn set is iets anders opgebouwd en samengesteld maar dat heeft ook weer alles te maken met de (akoestische) beperkingen van mijn luisterruimte.