Ik was wel van plan om een stuk( je) te schrijven. Het gaat mij vooral om het gevoel wat ik bij muziek krijg. Ik hoor weleens cd's waar alles is gladgestreken, elk foutje is eruit gehaald, daar hou ik niet van. Het muzikale gevoel is voor mij bij dit soort opnames nul.
Klein voorbeeld: Ik was donderdagavond bij een vriend om muziek te luisteren. Er kwamen verschillende cd's voorbij, het mooiste vonden wij Oscar Peterson met We get Requests uit 1959. Wij vonden dat een geweldige opname, daar kun naar blijven luisteren zonder dat het gaat vervelen. Er was ook een cd's bij waarbij alles glad was gestreken, een demostratie high end cd die hij gekregen had, nou voor ons niet. Ik hou van "oude" blues, 50er en 60er jaren, die zijn niet altijd goed opgenomen maar hebben wel een hoog kippenvelgehalte voor mij. Het gevoel en muzikaliteit zijn er niet uitgehaald. Verschillende van deze cd'd gaan mee naar Whisper.
Whisper en ik verschillen nogal in denkwijze over muziek en hifi, dat is alleen maar spannend. Eigenlijk staan we lijnrecht tegenover elkaar.
