Zoek

[JeroenLeeuwarden]

SACD's, toch eens uitproberen

Ik vind zelf de live cd van Dire Straits mooi opgenomen, on the night heet het album. Is een cd van Sony, zo'n super Bit mapping editie.

Iemand hier die dit album ook heeft?

[Cornelis1921]

    :|Na een aantal door Tony Cousins geramasterde Genesis CDs (rem.2007) aandachtig beluisterd te hebben, klinkt mijn ATCO (Atlantic) DEF. REM. ED. 'Wind & Wuthering' blikkerig,schel en weinig gedetailleerd. Aanvaardbaar echter, omdat sommige titels niet een betere remastering dan deze leverbaar zijn, zoals 'Genesis Live' of omdat hij zeer prijzig is: 'Seconds Out'. Op het www is veel te vinden over Genesis masters. Niet alleen CD maar ook vinyl. Groet, Cor

[Mexicaanse Hond]

Is die box 1970-1975 met alles op SACD uit de Gabriel-periode goed? Daar wil ik best iets meer dan 100 euro voor neerleggen dan.

[Cornelis1921]

  Beste f., volgens een ene Dietmar K. op de site van Amazon.de zijn de Definitive Edition Remaster (1994) uitgaven te verkiezen boven de Davis/Cousins mixes/remasterings (2007/2008). Ook die box valt onder dat laatste. Ik heb een aantal 1994 remasters in het rek en één besteld - n.a.v. Dietmar K's bevindingen.  Doch ik heb ook een aantal 2007/2008en, en daar beleef ik ook veel plezier aan. De DERs klinken inderdaad authenthieker t.o.v. 2007/2008 uitgaven, maar ik denk dat beschikbaarheid en luisterplezier ook meegewogen dienen te worden. Mijn advies: als je de DERs kan kopen, doe dat dan. Doch aan de nieuwste uitgaven kan men ook veel plezier beleven, zeker aan die de periode '70-'75, de gouden jaren van de band. Hopende je een beetje op weg geholpen te hebben een groet, Cor. P.s. Ik heb de jaren 70 bewust meegemaakt als teenager en had diverse albums (op vinyl uiteraard), doch ik weet niet meer zo goed hoe ze klonken.

[Dex]

Had daar al gereageerd dus hier dan ook maar even.

Ik mis in ieder geval Michel Jonasz met de dubbel CD `Le fabuleuse histoire de Mister Swing` die bij mij al jaren in mijn top 3 staat. (Op CD2 staat het nummer`Le temps passe` en dat is dé manier om je laag te beoordelen)
Evenzo is dat het geval met `Music for stage and screen`van The Boston Pops Orchestra die werken van Aaron Copland en John Williams ten gehore brengen op een CD van de Sony Classical SBM serie.
Prachtige opnamen van filmmuziek die je daarna niet meer uit je hoofd krijgt.
Ik heb zelf overigens wel de gold disc uitvoering van Roger Waters in mijn bezit én persoonlijke top 3 staan dus dat klopt dan weer wel.

Misschien is het leuk om eens te kijken naar wat er bij iedereen in de kast staat en wat niet zo bekend is.
Bij het verkopen van mijn oude en het kopen van mijn 'nieuwe' speakers, merkte ik dat bovengenoemde CD's een grote indruk maakten en steeds werd mij dan ook gevraagd hoe ik erop gekomen was om ze aan te schaffen.
Ik wil dan beginnen met een CD van Pain of Salvation genaamd 'BE' die wat mij betreft van zeer hoge kwaliteit is, maar vanwege de soms zeer complexe en dynamische passages niet altijd even gemakkelijk is voor elke installatie.
Hier is ook een DVD van te krijgen die ik uiteraard ook in mijn bezit heb.

@Cornelis 1921: Ik weet in ieder geval nog exact hoe ze live klonken in de jaren '70 en niet alleen Genesis maar ook ELP en YES.  Vooral van YES was en ben ik een grote fan!
Ik ben bijvoorbeeld ook terug te vinden op de YES Symphonics DVD, omdat mijn enthousiasme voor de band zo groot is gebleven door de jaren dat ik op mijn stoel ging staan tijdens het applaus......
Hier nog een plaatje van mij en Chris Squire uit 2003.....inmiddels heb ik mijn haar weer normaal.

En nog een met Rick Wakeman na het optreden in Keulen in dat jaar.
Ik was daar als fotograaf en fan van het eerste uur.

Zo, dat was wel weer effe genoeg off-topic geneuzel.

[Cornelis1921]

  So the spirit goes... Dex, you lucky b...! Kennelijk zijn er meer progrock'o'fielen. Zelfs onze wethouder van cultuur - Leiden - is een progrock fan van het eerste uur, al is hij de vijftig nog niet passeerd. Ik kom hem wel eens tegen als hij ook 'op jacht' is. ELP, YES, Genesis, Steve Hackett en Peter Gabriel behoren tot mijn favorieten. Heb veel, doch niet alles. Hou ook van Mahler, Ravel, Debussy, Shostakovich, Mozart en de Tweede Weense School.
Wat vindt jij van de Nick Davis mixages? Ik ben er niet kapot van. Doch zoals sommige Genesis-loonies deze afkraken, vind ik te ver gaan. Groet, salut, Cor.

[Mexicaanse Hond]

Beste f., volgens een ene Dietmar K. op de site van Amazon.de zijn de Definitive Edition Remaster (1994) uitgaven te verkiezen boven de Davis/Cousins mixes/remasterings (2007/2008). Ook die box valt onder dat laatste. Ik heb een aantal 1994 remasters in het rek en één besteld - n.a.v. Dietmar K's bevindingen.  Doch ik heb ook een aantal 2007/2008en, en daar beleef ik ook veel plezier aan. De DERs klinken inderdaad authenthieker t.o.v. 2007/2008 uitgaven, maar ik denk dat beschikbaarheid en luisterplezier ook meegewogen dienen te worden. Mijn advies: als je de DERs kan kopen, doe dat dan. Doch aan de nieuwste uitgaven kan men ook veel plezier beleven, zeker aan die de periode '70-'75, de gouden jaren van de band. Hopende je een beetje op weg geholpen te hebben een groet, Cor. P.s. Ik heb de jaren 70 bewust meegemaakt als teenager en had diverse albums (op vinyl uiteraard), doch ik weet niet meer zo goed hoe ze klonken.

Hoe kun je nu weten of iets authentiek is. Daarvoor moet je de mastertapes hebben beluisterd. Ik heb ook alles op vinyl, maar dat beschouw ik niet als referentie.

[Dex]

So the spirit goes... Dex, you lucky b...! Kennelijk zijn er meer progrock'o'fielen. Zelfs onze wethouder van cultuur - Leiden - is een progrock fan van het eerste uur, al is hij de vijftig nog niet passeerd. Ik kom hem wel eens tegen als hij ook 'op jacht' is. ELP, YES, Genesis, Steve Hackett en Peter Gabriel behoren tot mijn favorieten. Heb veel, doch niet alles. Hou ook van Mahler, Ravel, Debussy, Shostakovich, Mozart en de Tweede Weense School.
Wat vindt jij van de Nick Davis mixages? Ik ben er niet kapot van. Doch zoals sommige Genesis-loonies deze afkraken, vind ik te ver gaan. Groet, salut, Cor.

De Nick Davis remixes zijn wat mij betreft niet de moeite waard om te hebben en dat komt omdat het remixes zijn.
Remastering is heel wat anders dan remixen en zelfs bij Remastered Editions heb ik soms nog twijfels of het wel 'beter' klinkt dan het origineel.
Weet je, ik heb bij veel nummers een 'beeld' in mijn hoofd van wat er komt en zodra dat afwijkt is het voor mij vaak snel over omdat ik de verandering/aanpassing niet kan accepteren.
Zo is Yessongs voor mij een referentie waaraan ik alle overige/latere uitvoeringen van de nummers die daar op staan afmeet als het ware.
Overigens hou ik ook van Debussy zelfs als het wordt uitgevoerd door Isao Tomita....ja, die RCA Red Seal CD heb ik ook al sinds 1983 in mijn bezit. 
Maar ook Copland, Glass, Satie, Mahler, Prokoviev, Stravinsky en Wagner zitten in mijn collectie om maar wat te noemen.
Ach ja, muziek is zo mooi als jij het ervaart en dat is het bijzondere eraan.
Het raakt je soms tot in het diepst van je ziel en soms roept het oerdriften op die je niet bij jezelf vermoedde.
Natuurlijk heb je dan wel een vintage Marantz set nodig om dat te bereiken indien mogelijk in combinatie met een platenspeler.

[Dex]

Hoe kun je nu weten of iets authentiek is. Daarvoor moet je de mastertapes hebben beluisterd. Ik heb ook alles op vinyl, maar dat beschouw ik niet als referentie.

Dat Davis bij het maken van de remixes zelf ook niet goed wist wat de mastertapes waren die werden gebruikt komt omdat er in die tijd niet zo goed werd opgeschreven wat waarvoor werd gebruikt. Ik citeer hier even een stukje uit een interview met Davis:

The hardest work is something else. The paperwork in those early days wasn't really good. So trying to find the track sheets is a lot harder. So I have a perfect multitrack, I know what song it is but I have no idea which tracks were used for the song. I can work out most of them but – I just did a recall of More Fool Me as we speak and there are three lead vocals and no track sheet so we didn't know which was used for the lead vocal. So we had to analyze which track sings which line.

Voor mij is de vinyl uitvoering dus toch de referentie, ook al kon men op een plaat lang niet altijd alle dynamiek kwijt omdat dat meer groeven nodig maakte waardoor niet alles meer op een plaat paste.
Ik vind het wel grappig dat wij als consument nu beschikken over net zulke goede of zelfs veel betere apparatuur om de muziek te beluisteren als men in die jaren in de opnamestudio had.
Eigenlijk is het niet eerlijk om dan datgene te willen horen wat je al jaren kent, maar dan op een hoger niveau.
De enige manier om het dan 'beter' te laten klinken is om er op digitale wijze iets aan toe te voegen in het proces van remixen. En dat is dus niet mijn ding.....
Oude videofilmpjes zijn ook niet altijd mooi om te zien vanuit technisch oogpunt bekeken, maar om ze digitaal zo ver op te poetsen alsof ze gisteren zouden zijn gemaakt is het ook niet.
Stel je eens voor hoe het filmpje van de moord op Kennedy in 1963 eruit zou zien in HD kwaliteit door het zover te bewerken dat het lijkt alsof het in die kwaliteit is opgenomen.
Soms moet je dingen laten zoals ze zijn ook al zijn ze niet perfect, dat is wat ik maar wil zeggen.

[Cornelis1921]

  Dex en ook f., thnx voor jullie opinies en informatie. En wat betreft uitvoering blijft de muziek 'live' natuurlijk het ware, al kan dat natuurlijk ook gemanipuleerd worden en spelen zaken als akoestiek en ambiance ook (belangrijke) rollen. En het blijft tenslotte ook nog eens mensenwerk. Voordat datgene wat de muzikant in zijn hoofd heeft de luisteraar heeft bereikt, zijn er heel wat psychische, fysieke en sociale schakels gepasseerd. En dan dat niet alle factoren die een rol van betekenis kunnen spelen. Muziek zoals het bedoeld is, is een weinig voorkomend fenomeen. Dus muziek vanaf een medium al helemaal. Wat er  gezegt is over authenticiteit, onderschrijf ik achteraf wel. Desondanks dat blijft muziek, ook vanaf drager, voor velen - helaas niet iedereen - de meest genoeglijke en de meest sublieme kunstvorm/kunstbeleving. Groetjes, Cor

[Cornelis1921]

  Beste Dex, YES betekende voor mij meer dan muziek. Het gaf mijn een indentiteit en rust in uitterst verwarrende thuissituatie. Je kent dat wel misschien, als oudste kind ben je gelijk de kop van jut. Ouders gedragen zich als kinderen. In de YES vond ik voor eerst een muzikaal thuis, een echt thuis. Ik heb zo'n beetje al het offciele plaatwerk gehad. Doch om een onverlaarbare reden heb ik een deel te koop aangeboden bij 2ehands platenboer. Nu heb ik alleen nog maar het zeventiger jaren werk (t/m 90125) en al de officiele 'live'-CDs. Nu vormen de muziek van Bach, Mahler en Shostakovich mijn belangrijkste - muzikale - thuishavens. Echter, met stip op 1 staat het requiem van Mozart in diverse (top)uitvoeringen. Salut, Cor.

[Cornelis1921]

  Kan iemand een commentaar leveren op basis van een vergelijking tussen de George Marino-Sterling Sound-remastering (Atlantic, 1994) en die van (laatste) remasterd/extended remastering? Het betreft de reissues van YES. Gr. Cor.

[Cornelis1921]

  Moet ik dan toch aan een latere mastering??? Nogmaal, Cor.

[WimPeu]

Beste Dex, YES betekende voor mij meer dan muziek. Het gaf mijn een indentiteit en rust in uitterst verwarrende thuissituatie. Je kent dat wel misschien, als oudste kind ben je gelijk de kop van jut. Ouders gedragen zich als kinderen. In de YES vond ik voor eerst een muzikaal thuis, een echt thuis. Ik heb zo'n beetje al het offciele plaatwerk gehad. Doch om een onverlaarbare reden heb ik een deel te koop aangeboden bij 2ehands platenboer. Nu heb ik alleen nog maar het zeventiger jaren werk (t/m 90125) en al de officiele 'live'-CDs. Nu vormen de muziek van Bach, Mahler en Shostakovich mijn belangrijkste - muziekale - thuishavens. Echter, met stip op 1 staat het requiem van Mozart in diverse (top)uitvoeringen. Salut, Cor.

Zat dit net even te lezen, dacht even dat het over deze Yes ging. 

[Cornelis1921]

  Ben de beroerste niet, zij i.i.g. ook niet! Maar nee, ik bedoelde die andere... Groetings, Cor.