Na heel wat uitproberen met Marantz en Sony ben ik toch weer uitgekomen bij hoe het eens was. Ik heb als bron de Musical Fidelity X-RAY V3 weer in mijn set opgenomen. De uitstapjes naar o.a. de Marantz DV7001 en de CD6002 en de Sony DVP900 en meerdere malen de Sony CDP930 waren leerzaam. Het heeft me o.a. nog meer doen beseffen dat er meerdere begaanbare paden zijn met hun specifieke kenmerken, plussen en minnen. Het warme midden van Marantz beviel me goed en voor het neutrale zuivere karakter van de Sony's is ook veel te zeggen. Ik heb ze meerdere kansen gegeven in verschillende situaties en met veel plezier gebruikt, maar er uiteindelijk niet voor gekozen.
De open plaats moest worden ingevuld met een cd speler die een beetje warm klinkt en toch heel detailrijk van hoog tot laag en me meesleurt in de muziek. Meerdere cdp's komen hiervoor in aanmerking, maar ook de X-RAY V3.
Hij bevalt nu uitstekend met andere bekabeling, meer power, enkele akoestische aanpassingen en betere Maggies. Het hoog sprankelt, het midden heeft een tikkeltje warmte en de bas iets meer kracht resulterend in een homogene weergave die uitnodigt om te luisteren. Het aandacht geven aan de muziek gaat vanzelf en de betrokkenheid is groot.
In de komende dagen ga ik de X-10V3 ook eens aan de X-RAY V3 hangen als dat kan met de kabels die ik heb.
