Zo even een update:
Ben bezig geweest met wat filter tweak en tune werk. Toevoegen zuigkring op Fs van de middentoner en een dikke condensator als highpass voor de middentoner (200µF in serie om 1ste orde aan de onderkant van de middentoner te filteren (150Hz) en het toevoegen van een trafokern spoel van 4,5mH voor een lowpass filtering voor de woofer.
Deze is nl. akoestisch gefilterd in een bandpass config. Probleem daarvan kan zijn dat - ondanks de -3dB van de woofer aan de bovenzijde op 150 Hz ligt - je tussen de 200 Hz en de 2000 Hz nog opslingeringen krijgt van de woofer die je geluid negatief kunnen beïnvloeden (vooral door de aanwezigheid van eventuele nare hogere orde oneven harmonische vervormingscomponenten).
De geluidsbeleving na deze correctiemaatregel was wel heel strak te noemen, maar de beleving verdween. Technisch en theoretisch dus goed te verantwoorden verbeteringen, maar qua real life uitwerking wat minder.
Nu weer allen zuigkringen en extra electrische filteringen (bovenop het originele filter) verwijderd en de woofer dus alleen akoestisch (bandpass) gefilterd; de mid alleen aan de bovenzijde (1800 Hz) 2de orde electrisch gefilter en de tweet 2de orde electrisch met zuigkring op de Fs (moet wel vanwege ontbreken ferrofluid). Het beeld is weer geheel terug (vooral qua diepte en hoogte) en de beleving is er ook weer.
Ik denk dat de woofer gewoon geen nare vervorming oplevert > 200 Hz en dat zijn minimaal aanwezige aandeel als midweergever een positief effect heeft op het geluidsbeeld. Verder merk je geen akoestische problemen met de mid, want gedurende zijn levensduur is zijn Fs aanzienlijk naar beneden gegaan door het soepel worden van ophanging en spider (spec uit 1988 Fs=70 Hz, en dat is slechts een octaaf lager dan zijn crossover en dus redelijk kritisch). Maar nu dus in de hoge 40 Hz regionen en zit dus bijna twee octaven van de crossover freq verwijderd, waardoor het weglaten van de 200µF en de LCR (zuig)-kring akoestisch toelaatbaar is.
Kortom, theorie en praktijk verschillen nogal eens. Het komt toch vaker aan op een gelukkige match van gebruikte luidsprekerunits (afstemmen conusmateriaal bijvoorbeeld) en een goede baffle / kast constructie, dan kosten wat het kost met een zeer 'aufwändig' filter met veel sper- en zuigkringen en hoge orde filtering een strakke curve willen bewerkstelligen.
Bottomline is in mijn optiek dat aan de respectievelijke units geen nare eigenschappen kleven, want dan begin je met een achterstand die door lapmiddelen 'opgelost' dient te worden. Neem bijvoorbeeld magnesium membranen; deze hebben een erg nare breakup met bijbehorende vervorming. Nu kun je de breakup zoals deze zich voordoet in de freqentiecurve best goed glad trekken. MAAR, kijk je dan goed naar de impulsresponse, dan zie je dat deze vergeven is van de uitslingering veroorzaakt door de breakups. En met filtercorrectie is het al helemaal niet mogelijk om oneven harmonischen te verminderen. Sorry, ik dwaal af.
Tot zover de update.
Ik ga binnenkort eens wat betere componeten (weerstanden en condensatoren) plaatsen.
Will keep you posted!
