Mahler 10 (Wheeler version, 1966)/PNRSO/Robert Olson/ NAXOS, ©2002. De zesde, 'Tragic', heeft de ondertitel, maar de tiende is de ware tragische symfonie, zeker in het soms zeer schrijnende adagio, welke vaak zelfstandig werd uitgevoerd, zowel in de concertzaal als op conserve. Tegenwoordig wordt de volledige, gereconstrueerde, versie steeds vaker en vaker uitgevoerd. Van de verschillende reconstructies is die door musicoloog Deryck Cooke de populairste onder dirigenten en programmeurs. Het '81 arrangement, van het adagio, voor strijkorkest van de van Hans Stadlmaier is de minst uitgevoerde, zeker op CD. Alleen Gidon Kremer, met zijn Kremerata Baltica, heeft deze versie op plaat uitgebracht (ECM (New Series) nr. 2024 ©2007 ). Van de hand van de Amsterdam Sinfonietta verschijnt begin volgend jaar, als tweede, een SACD-opname op Channel Classics. De Kremerata opname is nogal blurry, hoewel zeker de moeite van het aanschaffen waard. Is gekoppeld aan een, zeer mooie, versie voor kamerorkest van de veertiende van Shostakovitsj. Al met al een zeer interessant schijfje. Ik zeg doen!
