De reden dat ik na een lange periode een draaitafel erbij heb gekocht is dat ik mijn "oude" lp's weer wilde kunnen beluisteren. Deze lp's heb ik verzameld in de periode voordat de cd goed verkrijgbaar werd. Ook heb ik vinyl gekregen van familie/vrienden die hun verzameling weg deden omdat ze vanwege het gemak en de mindere kwetsbaarheid alleen nog maar cd's wilden hebben. Daar zaten hele mooie exemplaren bij. De primaire reden was dus nostalgie.
Toen ik naar het kijken/zoeken was naar een draaitafel bleek dat in lp's veel meer muziek-informatie zit dan dat ik ooit verwacht had (oa. getest met STS vinyl). Om die reden heb ik besloten een draaitafel te nemen van een wat betere kwaliteit, zodat ik wanneer ik dat zou willen ook nieuw vinyl zou kunnen kopen. Omdat een draaitafel in een goede hifi installatie nieuw was voor mij en ik niet wist of het op termijn zou bevallen, heb ik wel een maximum bedrag bepaald wat ik eraan uit wilde geven.
Omdat ik totaal niet bekend was met draaitafels, elementen, afstelling etc. etc., heb ik mij laten voorlichten en begeleiden door Bert Oling (bekend van een aantal hifi tijdschriften). De echtgenote besloot dat de draaitafel een exemplaar moest worden met een stofkap en niet zo'n "open geval" (een stofkap blijkt inderdaad praktischer te zijn). Bert Oling heeft uiteindelijk een draaitafel compleet met element geadviseerd. Hij heeft de draaitafel besteld, in elkaar gezet, afgesteld en bij mij thuis opgesteld.
Toen begon ik met luisteren. Ik had in mijn oude lp's nog nooit zoveel muziek gehoord. Wat klonk (klinkt) dat mooi. Het is goed te horen dat er veel aandacht besteed is aan uitvoering, opname etc. Sommige lp's is pure nostalgie, andere lp's blijven mooi en draai ik vaker. Af-en-toe koop ik een nieuwe lp, soms om te proberen, soms naar aanleiding van een recentie. Van veel lp's is de uitvoering op cd niet verkrijgbaar of zal ik nooit opnieuw op cd kopen. Deze muziek kan ik nu wel in een mooie kwaliteit beluisteren.
Ten opzichte van mijn vorige cd-spelers klonken sommige lp's beter dan de cd van dezelfde muziek. Een voorbeeld hiervan is de originele uitvoering van Tubular Bells van Mike Oldfield. In de cd zit redelijk veel ruis die op de lp niet te horen is (helaas heeft de lp een paar tikken). Hier blijkt dat de instelbare filtering van de SA11 effectief is. Op de SA11 klinkt de cd minimaal net zo goed als de lp. Op mijn installatie klinkt de cd op SA11 eigenlijk altijd beter, maar ik vind het wel wat hebben een lp opzetten en de grote hoes en boekwerk kunnen bekijken/lezen. Zoals Niber zegt:
Citaat van: Niber op augustus 13, 2011, 16:22:52
Ik kan niet voor een ander antwoorden, maar voor mij is vinyl met name en stukje "beleving". De plaat en de hele handeling die er bij hoort....Prachtig!
Van Queen heb ik "A night at the opera" op zowel vinyl als dvd-audio. De uitvoering op vinyl klinkt vele malen beter dan de dvd-audio (afgespeeld op de Denon 3930). Bepaalde details zijn op de lp erg goed hoorbaar en blijken bij opnieuw luisteren ook op de dvd-audio aanwezig te zijn. Ik heb de indruk dat de kwaliteit verpest is bij het maken van de surround mix op de dvd-audio.
Van The Alan Parsons Project heb ik ook een paar albums op dvd-audio. De muziek is alleen in stereo op deze dvd-audio aanwezig en deze dvd-audio klinkt net zo goed als de lp.
Van andere vinyl luisteraars heb ik het advies gekregen om een platenwasser te gaan gebruiken. Het oude vinyl dat ik gewassen heb en ik een nieuwe binnenhoes heb gedaan klinkt inderdaad beter. Ruis en sommige tikken verdwijnen of worden in ieder geval behoorlijk minder.
Conclusie: de draaitafel is voor mij een plezierige aanvulling op de audio hobby, waarmee ik naar muziek kan luisteren.
