Nogmaals
Laatstelijk was bij mij een oude bekende van mij op luisterbezoek. Hij gaf mij een eventueel ter overname geleende (dubbel-)CD (Dvorák: Symphonies Nos. 6-9/ Berliner Philharmoniker o.l.v. Rafael Kubelik/ DG DUO, ©2011*) terug met de woorden: "De opnamen klinken nogal blikkerig." Ik schoot direct in de verbazing met de inwendige vraag: "En wat vond jij dan van de muziek, klinkt die soms ook blikkerig, het betreft hier wel historische opnamen uit de jaren zestig!? Is dat soms geen muziek omdat het meneer niet zoet en niet meer dan perfect genoeg in de oren klinkt." Dit persoon beroept zich erop dat hij van klassieke muziek houdt. Van welke?
P.S. Ik vind goed geluid ook niet onbelangrijk, maar het vormt voor mij geen pre bij de aanschaf van muziek (CD's), anders zou ik voorbij zijn gegaan aan de ettelijke historische opnamen binnen mijn collectie, waarvan een deel uit het monotijdperk is en soms van voor 1947.
* Overschot vanwege aanschaf box-set met complete symfonieën.