Bruckner 7/ London Philharmonic Orchestra o.l.v. Klaus Tennstedt (LPO, (P)1984).
Een langzame, maar ozo mooie Zevende. Tennstedt hield de tempi aan de conservatieve kant met als resultaat een bijna contemplatieve Bruckner.
Tennstedt is eigenlijk pas na zijn dood in 1998 aan zijn publieke zegetocht begonnen. Hij kende al een vaste fanschare in Londen e.o. als chef-dirigent van het LPO, maar daarbuiten moest deze 'ossie' uit Dresden zich in een plek in de tweederang schikken. Al waren zijn Beethoven, Bruckners en vooral Mahlers van de hoogste kwaliteit, en werden zij later legendarisch, toch was zijn Oost-Duitse afkomst, en dat ten tijde van de Koude Oorlog, een bepalende factor in negatieve zin. Nu is men blij dat er zoveel opnames zijn gemaakt van zijn concerten. Deze worden of (her)uitgebracht of zijn antiquarisch zeer gewild. Klaus Tennstedt, deze bescheiden en fragiel ogende maestro aus dem Ost, wordt nu beschouwd als een topdirigent, en heeft daarmee zichzelf in de harten van het muziekminnende publiek terecht ruimschoots overleeft.
