mijn bevindingen nog even.
ook op 't HT-forum
Het bezoek aan Ken Ishiwata bij Marantz in Eindhoven.
om exact 1 uur aangekomen stond vrijwel iedereen klaar op 1 na,
na een hartelijk ontvangst even een blik in het "museumpje" waar oa
een prototype draaitafel stond met veel koper en glas en 2 mono blokken van 50 jaar oud.
en ernaast de KI pearls in "ikea" uitvoering (alleen de buitenkant)
ook 2 speciaal voor de Pearl gemaakte Mordount Short in zwart pianolak.
verder tijd voor koffie met gebak, hier kwam Ken en de benelux ceo er ook bij.
na wat te praten over het marantz-forum ging het langzaam over op de geschiedenis hoe men met muziek omgaat in Japan.
dat kinderen op de basisschool al leren noten lezen bv.
en zo kwamen we op de jeugd van Ken, hij bouwde op z'n 10e al zijn eerste versterker.
had vroeger een platen speler en diverse lp's en kwam op een
gegeven moment bij een vriend wiens vader een SC7 had en een zelfde LP als hij, maar Ken herkende dit geluid niet,
zo mooi en gedetailleerd, hij vroeg of hij eens die versterker mocht lenen, eenmaal thuis heeft hij het apparaat uit elkaar gehaald
en van binnen alles overgenomen,
later na lange tijd alle componenten verzameld te hebben de versterker nagebouwd, ..en er gebeurde niks, hij werkte niet.
na alles dubbel gecheckt te hebben componenten gaan vervangen kwam er wel geluid uit maar nog niet zo als het origineel.
maar hij begreep wel dat er een verband was tussen goede en op elkaar afgestemde componenten.
na nog wat over vroeger kwam de vraag "wat is stereo"?
zijn beschrijving was uit het oude Grieks wat panorama betekend en komt er op neer dat het tijds verschil van het geluid van een bron je oren bereikt, zo kan je dus zeggen dat een koptelefoon nooit stereo is maar 2x mono omdat het geluid van de linker nooit je rechter oor zal bereiken!
De nieuwe lijn is ook ter discussie gekomen, Ken wou alles in 1 lijn zodat het goedkoopste tot
het duurste er allemaal hetzelfde uitzag.
ook het verhaal over mixing kwam ter zake, dat je geluid valt of staat met de opname.
goedkope pop muziek is in rap tempo opgenomen en stelt eigenlijk niks voor. hij had het over een opname van 50 jaar oud wat ons later zou verrassen.
ook SACD kwam ter sprake, in Japan is dit erg groot geworden en omdat wij in een te grote commerciële markt leven heeft dit bij ons geen succes gehad.
ook LP, 5.1 en 7.1 kwamen nog aan bod, hij is een groot liefhebber van LP's heeft er zo'n 800!
Het werd tijd om naar zijn luister ruimte te gaan,
het voor hem perfect afstelen van de ruimte heeft zo'n 8 maand gekost. in zijn ogen waren de meeste luister ruimtes te dood.
Er stond netjes 6 stoelen klaar en er stonden 2 MS erg "toe in" viel ons op de lijnen kruizen ongeveer in het midden
in de ruimte stond; Marantz Reference Series
Marantz SA-7S1 Super Audio CD-Speler
Marantz SC-7S2 Voorversterker
Marantz MA-9S2 Eindversterker 2x
Mordaunt Short Performance 6
tussen hotspot en speaker!
de eerste CD ging er in................
De eerste SACD was een klassieke in Boston opgenomen, dit klonk zeer open en goed verdeeld,
warm in het midden sprankelend in het hoog en een goed aanwezig laag.
De volgorde weet ik niet meer, maar later kwam er een live opname van Pavarotti met vrienden, ook dit klonk zeer goed.
Phill Collins kwam nog voorbij en een Rap nummer waarin je alles hoorde, zelfs de knipjes in de band zeg maar dit klonk best vervelend.
Ook werd er een LP opgelegd en moet zeggen wat een geluid! een oude opname van (naam kwijt)
en geen kraakje of ruis te bekennen.
Er was nog tijd om wat eigen Cd's te luisteren, wat opviel was Pink Floyd, Dark side of the Moon
Ken vertelde dat er veel masters zijn van deze CD, deze was blijkbaar niet zo goed begon met veel ruis en klonk een beetje plat.
Rob had nog een live opname van Whitesnake met here i go again op ( live versie van 2008 )
dit klonk erg hard best goed ook een moeilijke opname volgens Ken hiervoor worden ongeveer 45 mic's gebruikt dit moet allemaal weer uit 2 kanalen komen.
Dmeerpa's keuze was "The dire straits borthers in arms" vond het thuis beter klinken.
Inderdaad "The dire straits borthers in arms" was niet zo aangenaam om naar te luisteren. Ik ben om 17u50 thuis aangekomen en heb er onmiddellijk de CD van The dire straits ingestoken.
Op Ken zijn set klonken de verschillende instrumenten uit balans, sommige te veel en andere te weinig aanwezig. Sommige waren zelfs storend aanwezig. Maar Thuis heb ik dit niet alles is veel meer in balans. Tuurlijk zit er wel veel meer detail en power in de set van Kan. Als je nagaat dat zijn versterkers 300Watt bij 8Ohm en mijn set maar 125Watt zegt dit voldoende.
In somige stukken muziek was het hoog iets te veel aanwezig, volgens somigen de instrumenten
misplaatst maar dat deel ik niet. Het kan ook aan de luister positie liggen, de eerste 4 track's zat ik links voor de rest rechts achter.
Al met al een bijzondere ervaring op toch wel een top set met naar mijn idee toch te lichte luidsprekers ook Dhr. Ishiwata prefereerde grotere units, deze zijn "goed" vond hij met een knipoog
als je zo'n set hebt zal je snel teleurgesteld zijn in mindere opnames die laten je alles horen namelijk
na nog een vragen rondje ging Ken weer naar huis in z'n 6 serie en kregen wij nog even de camera in ons gezicht.
Er zijn van deze dag film opnames gemaakt en komen op youtube, de link volgt later.
Bernhard
