Interessant draadje!
Citaat: "De conclusie van het onderzoek is dat personen die helemaal op kunnen gaan in de muziek en écht actief luisteren een grotere kans hebben op kippenvel. Als je passief luistert of muziek vooral gebruikt als achtergrondgeluid zou het zomaar kunnen dat je het nooit zal ervaren".
Ik vind dit een belangrijk gegeven uit het artikel waarnaar Robert verwijst. Een voorbeeld uit de praktijk: Beroepshalve gebruik ik soms, met name in individuele sessies (Psychosociale begeleiding en behandeling) muziek. Vaak weet iemand zich wel een muziekstuk te herinneren welke bij een bijzondere gebeurtenis, en dan zit het hem met name in een combinatie, (ooit) indruk heeft gemaakt. Of; een specifiek nummer kan zelfs een zeer sterke invloed op een persoon hebben achtergelaten dat zelfs na jaren met het confronteren van 'dat nummer', men weer terug in de tijd wordt gezet.
Maar ook in groepsverband kan muziek het één en ander losmaken. Vaak is het dan 'het verhaal' en de bijbehorende muziek wat dan gedeeld wordt. Sleutelprocessen zoals emotionele steun en verbinding zie je ontstaan en ontwikkelen. Echter is ook hier onder andere de groepssamenstelling van belang én in welke hoedanigheid de muziek ingezet wordt.
Mijn ervaring is dat het juiste moment ook erg belangrijk is om emotie op te kunnen roepen of te ervaren (welke overigens ook euforie zou kunnen zijn!). Externe factoren die zeker medebepalend kunnen zijn om dit te bewerkstelligen zijn: alleen luisteren, hoe zit je op dat specifieke moment in je vel en dat bovendien de algehele gemoedstoestand mede bepalend is.
Beroepshalve laat ik de muziek niet via een behoorlijke installatie horen. Soms simpel gewoon via een laptop, en dan merk je dat het niet alleen maar om de kwaliteit gaat om het bekende kippenvelmoment(je) te krijgen, of in een bepaalde emotionele toestand te geraken. Het gaat dan met name om 'het moment'.......en dat werkt, echt!
