Vandaag dus een dagje Rogek gehad en dat is goed bevallen;
Op de heenweg over Schijndel om William op te pikken en toen samen door naar Limboland. In de rit er naar toe al voor een deel weer gezellig bijgepraat met William, al was dat nog niet zo eenvoudig; èn aandacht voor W., èn aandacht voor hetverkeer èn aandacht voor een vriendelijke Vlaamse dame die mij de weg wijst ...
Eenmaal aangekomen bij huize Rogek, stond de gastheer al snel met eem big smile in de deuropening en mochten wij direct doorlopen naar Rogek z'n Walhalla. En hij heeft het er goed voor elkaar, erg goed; maar liefst twee verschillende sets heeft hij in de living staan, eentje voor het stereo en in een ander deel van het vetrek eentje voor de betere filmbeleving; doe mij ook zo'n vriendin
.
De ht-set gaf veel plezier tijdens een scene van FTF en later tijdens een aantal tracks van de BD van Muse. Daarnaast was ik ook positief verrast hoe goed het streamen van flac over de receiver, uiteraard een Marantz, klonk
.
Daarna was het tijd om kennis te maken met Rogek zijn trots, nee niet zijn vrouw, maar zijn Marantz-Audio Physic combi. En enthousiast was hij! En na vandaag begrijp ik zijn enthousiasme ook volkomen. Betreft looks zijn het fraaie, goed geproportioneerde speakers met een super degelijke Deutsche (jawohl) afwerking.
Dan diens muzikale presteren;
Een gedetailleerd, transparant en mooi afgerond hoog,
Nergens een spoortje van scherpte (leve de softdome tweeter),
Een gedetailleerd en transparant mid,
Een diepe, volle bass, met de nodige slam/punch,
En een realistische breedte en hoogte van het stereobeeld, waarin de verschillende karakters/instrumenten/stemmen allen tijdens de meeste tracks, een vast plek lijken te hebben, je kan deze aanwijzen.
Doch, ik denk dat dit laatste nog ietwat te verbeteren valt door de speakers nog wat meer in te draaien; bij sommige passages stond een stem niet altijd even vast en recht voor mij. Daarnaast miste ik bij Nirvana enige attack, ietwat pit, het klonk voor mijn smaak wat te lief. Dat is m.i. te wijten aan diezelfde softdome tweeter; die kent een hoge resolutie maar rond het geheel ook wat af. Dan mis je bij slagen op een snare of bekken, of bij het aanslaan van een snaar, enige energie.
Maar op andere momenten blijkt dat juist weer een kracht van de speaker, van de set; nog niet eerder heb ik de eerste track van het album Rodrigo Y Gabriella live in Cuba, zo afgewogen gehoord; ondanks de zeer uitgebreide instrumentatie in deze track, waar ieder instrument om de aandacht lijkt te schreeuwen, bleef het nummer geheel intact, stond alles op zijn plaats. Dat heb ik al heel vaak heel anders gehoord (versmeerd, een brij). En ook bij kleine, singer-songwriter opnames, klonk het heel erg aangenaam!
Roger, je hebt er een pracht van een stereoset en een vermakelijke ht-set staan; jouw enthousiasme begrijp ik nu volkomen
.
Rest mij om jou en jouw vrouw te bedanken voor jullie gastvrijheid, mijn excuses te maken aan jullie puberzoon voor het feit dat wij hem belast hebben met onze ouwe l u l l e n muziek en allen, zeer zeker ook William voor de gezelligheid. Top.
