Citaat van: 100%Marantz op februari 28, 2012, 15:44:36
Ik vraag me al een tijd af wat het verschil en het voordeel kan zijn van een DC ingang ten opzichte van een AC ingang.
Als ik het niet verkeerd heb zijn de meeste AC inputs.
Alvast bedankt voor jullie antwoorden.
100% Marantz
In Jip-en-Janneke taal :
Geluid is een trilling. Een wisseling in de (lucht)druk in dit geval.
De electronische equivalent hiervan is een wisselspanning (AC).
Geen constante wisselspanning, zoals het lichtnet op 50Hz (een mooie brom) maar een steeds wisselende.
Een gelijkspanning(DC) is niks in de betekenis van geluid. Alles staat immers stil op een bepaald niveau.
Een versterker doet niets anders dan het niveau van een wisselspanning opkrikken wat hij krijgt aangeboden.
Dat doen we bij voorkeur binnen een bepaalde bandbreedte : 10hz tot 30.000hz
Daar boven heeft geen zin (vanaf ca. 16.000 Hz doen de oortjes bv. al niet meer mee)
Daar beneden heeft ook geen zin omdat er weinig bron materiaal is, en ook de luidsprekers (incl. subwoofers) ook niet meer meespelen. Daarbij ervaren we extreem lage frequenties (zeg maar een paar Hz) niet meer als muziek...
Zou een versterker in staat zijn een gelijkspanning te versterken (DC dus), dan produceer je geen geluid, maar staat de konus van je luidspreker alleen maar permanent uit naar voren of naar achter. Het versterken van gelijkspanning is dus onzinnig, hoewel het met transistoren heel goed mogelijk is.
Een condensator laat wel een wisselende spanning door, maar geen continue signaal (gelijkspanning).
Condensatoren worden grofweg gebruikt voor hun buffer-functie in voedingen en voedingslijntjes en ook als component in het signaalpad voor het filteren van het signaal (als doorlaatfilter of juist als sper-filter). Toonregening is zo'n voorbeeld van het laatste.
Echter : De echte active componenten (transistoren) staan onderling wel degelijk direct met elkaar in verbinding met zo min mogelijk (of liefst geen) condensatoren in het signaalpad om o.m. ruis en fase-draaingen te voorkomen. Een condensator in het signaalpad heeft dus negatieve bijwerkingen.
Heel zwart-wit zou je kunnen zeggen : hoe minder condensatoren in het signaalpad hoe beter...
Zou je nu een versterker hebben die wel degelijk in staat is gelijkstroom te versterken en je biedt een gelijstroom aan de versterker aan , dan komen de konussen van je speakers vrolijk hun spreekstoel uit naar voren of verbranden als ze continue naar achteren worden getrokken.
Vandaar dat, als veiligheid, bijna alle ingangen van versterkers een ontkoppeling hebben in de vorm van een condensator op elke ingang. Daarmee blokker je gelijkstroom (DC) en laat je alleen nog wisselspanning toe op je ingang. Maar, zoals gezegd doet het afbreuk aan je signaal...
Is dat erg ? Nee, sec. gesproken heb je niks aan gelijkstroom... en als je heel spaarzaam omgaat met condensatoren in het signaalpad en ook nog eens héééle goede gebruikt zal het zeker nooit hoorbaar zijn.
DC input is in de regel dus onzin.
Uiteraard zijn op elke regel de uitzonderingen : Puristen, raspaardjes, hobbyisten, Hi-End, you name it...
Zoals bij elke implementatie gaat het om de kwaliteit van het ontwerp en de gebruikte componenten.
Naschrift : Sommige versterkers hebben een DC knop (Direct Coupling), Dat heeft niks met AC/DC inputs te maken, maar meer met het overslaan van de aanwezige toonregeling (en dus het elimineren van nog meer condensatoren in het signaalpad).
