Onlangs hebben mijn Dali,s Helicon 400 het veld moeten ruimen,
omdat die geen goed huwelijk was met mijn versterker Marantz PM11S2.
Mijn ervaring met mijn huidige luidsprekers, Sonus Faber Liuto,s
is, dat deze veel beter combineren met mijn versterker.
Nu zijn er op de talloze forums wel meer van dit soort ervaringen
te lezen maar nimmer heb ik hier enige goede verklaringen voor gezien.
(uitgangspunt is dat vermogen/stabiliteit hier geen issue is)
Er zijn duizenden correct onderworpen versterkers, CD-spelers
die niet alle gelijk klinken en een eigen klanksignatuur hebben.
Jaren terug is er door het duitse blad Audio i.s.m. een universiteit een groot
wetenschappelijk onderzoek gehouden m.b.t. de luistergedrag/hoorgevoeligheden
bij een redelijke grote groep mensen.
Heel grof gezegd, kwam het hier op neer, dat bepaalde types:
- voorkeur hadden voor tonaal neutral
- voorkeur voor "obertonstark"
- voorkeur voor "grundtonstark"
Er bleken significante aanwijsbare relaties gelegd te kunnen worden,
m.b.t. deze verschillende voorkeursgroepen en bepaalde merken !
Ik weet niet beter, dat tegenwoordig (en ook 10 jaar terug) versterkers en cd-spelers
gewoon qua freq.karakteristiek kaarsrecht meten binnen het gehoorbare gebied.
Toch wordt (tonaal) redelijk vaak gesproken over versterkers die
- hel/slank klinken
- neutral klinken
- vol/grondtoonsterk klinken
Dan kan je het ook nog hebben over
- laidback
- normaal
- upfront/impulsief
Vraag 1:
Zijn alle bovenstaande eigenschappen en wellicht nog meer aspecten, die m.b.t. versterker, bron en luidspreker,
die bij elkaar "opgeteld" (synergie) goed of ongelukkig kunnen uitpakken ?
Vraag 2:
Waarom ? (technische verklaring of alleen kwestie van smaak of beide)
Vraag 3:
Waardoor ? (welke componenteigenschappen zijn dominant m.b.t. matching)
