WAARSCHUWING: Het lezen van dit epistel kan schadelijk zijn voor jouw perceptie van mij als een "normaal" en "gewoon" persoon. In ieder geval, alvast heel veel leesgenoegen en -plezier.

Soms loopt mij het water over de voeten. Maar dan trek ik een paar laarzen aan, tegen natte voeten. Maar gek? Als ik dat doe, krijg alleen ik, en ik alleen, negatieve kritiek en afkeurende blikken. Hoe kom? iets wat eigenlijk nog nooit gedaan heb, wanneer men mijn persoonlijke geschiedenis (echt) goed gelezen heeft en dus kent, want men heeft mij toch immers niet voor niets ooit eens postuum de titel van "Lam Gods" gegeven? Of wel soms? Liefs, Cor. Nee, ik ben niet boos, alleen maar verdrietig. Vandaar deze open brief. Mijn maatje, John, en mijn psychiater heeft dat bevestigd, al weet hij niet (meer) wat hij in mijn geval moet doen, en ook mijn case manager toonde openlijk zijn wanhoop hierover, namelijk een psychogene dood (sterven door op te geven) Volgens John ben ik reeds ver heen, in ieder geval over de helft van het proces, zoals het door de Amerikaanse psychiater, en tevens ontdekker van deze diagnose, Dr, Leach, beschreven is. Normaliter voltrekt zich dit proces tussen enkele dagen tot enkele weken. doch John ziet mij al vanaf december vorig jaar mentaal veranderen, eet steeds minder en minder (ben dus reeds kilo's afgevallen), ben niet meer depressief, maar wel steeds meer verdrietiger (want wanneer ik stilletjes en alleen aan Marin denk, kan ik alleen maar zachtjes wenen), mijn nierfunctie loopt steeds meer terug (nefroloog wordt reeds geraadpleegd). en bovenal, John heeft gelijk, ik voel mijn (fysieke) einde langzaam maar gestaag naderen, want ik maak ook nauwelijks (serieus) plannen meer. De facto, het leven maakt er (weer eens) zelf een einde aan. Het is (bijna) volbracht. Wellicht nogal melodramatisch klinkend, doch ik zeg al sinds enige maanden en dat steeds vaker en openlijker (alleen tegenover John tot nu toe), dat het voor mij niet meer hoeft en dat ik geen zin meer in heb De GGZ verwacht op korte termijn een crisis, doch zij weten werkelijk niet meer wat zij met mij aan moeten, daar een dergelijke casus: Hoog begaafde hoog gevoelige en "paranormaal" begaafde, die zich terdege bewust is van vele voorgaande levens, (nog) niet en in geen enkel psychiatrische vakliteratuur beschreven wordt, dus er is zelfs in lichtelijke zin sprake van enige paniek bij GZ-Rivierduinen. Doch mijn psychiater vulde zelfs mijn persoonlijke bevindingen aan ( "...wist jij dat Arthur Schopenhauer ook een misantroop was?" Waren zijn letterlijke woorden), plaats van deze te relativeren, en dat noemde mijn case manager tactisch, "professionaliteit", iets wat mij in 2012 op de (nu reeds desbetreffende psychiater, die mijn Marin-verhaal over slechts 2 consulten aanhoorde, heeft zonder (wettelijk verplicht protocol) mij daarin te kennen, deze diagnose opgesteld en aan mijn dossier toegevoegd, iets wat uiterst kwalijk genoemd wordt en mij bij een eventuele opname of anderszins, behoorlijk en volkomen onterecht parten kan spelen, en dat dan ook reeds heeft gedaan, en wel in 2015, toen kreeg ik na een complicatierijke open hart operatie, een aantal extra (algemene) ziekenhuisopnames voor de kiezen, waar ik soms ineens een "aparte" behandeling en bejegening kreeg, totdat ik in het Alrijne Ziekenhuis, Loc. Leiden, mijn medisch dossier onder ogen kreeg... Toen viel bij mij het kwartje, zij (het medisch personeel) zagen mij al die tijd als een patiënt een stevig psychiatrisch rugzakje, want de diagnose "schizofrenie" krijgt in elk algemeen en academisch ziekenhuis extra en speciale aandacht, of deze nu terecht gesteld is of niet, dat konden zij namelijk niet aan mijn neusvleugels zien... Zij (de des betreffende psychiater) is inmiddels psychiater af, mijn case manager noemde haar zelfs: meer geschikt voor recherchewerk bij politie in plaats van hulpbehoevenden en patiënten helpen... Ook moest ik vanaf 1987, min of meer verplicht, een antipsychoticum gebruiken, want zij konden mijn P.S.I.-ervaringen, die ik vanaf mijn kindertijd al heb, niet zijnde als volkomen normaal begrijpen (Prof Dr. Henri van Praag, hoogleraar parapsychologie (RUR), had dat in 1981 echter wel direct in de smiezen, evenals Nederlands beste en meest gewaardeerde hypnotherapeut, Pieter Barthen in datzelfde jaar, zelfs diverse sannyasins van Bhagwan (Osho) (waaronder Deva Amrito/Jean Foudraine) vonden dat ik veel meer indruk op hen maakte dan hun eigenlijke meester en goeroe. Foudraine noemde mij zelfs een "energetisch wonder", dat na afloop van een groep in de toenmalige ashram in Amsterdam. De vriendin van ashrambaas en Bhagwans vertegenwoordiger in Nederland, Niketana, was zelfs zodanig verbaasd da zij, toen ik voor het eerst de "therapie"-boot, de Amitabh, aan de Prins Hendrikkade, Amsterdam betrad, en dat in gezelschap van enkele andere Bhagwan-vrouwen de wooorden: "Kijk eens, bliss! Wat een energie straalt deze man uit!" Mijn reputatie in Bhagwanland was vanaf dat moment dus definitief gevestigd en bevestigd, zodanig zelfs dat Bhagwans oogappel, rechterhand, energietovenaar en vertouweling, Anand Somendra/Peter Bathlett, mij persoonlijk liet blijken dat hij niet bepaald geporteerd ws was mijn deelname aan een door hem geleide energieweekend in Groningen, want toen het mijn beurt was, om zijn persoonlijke "zegen", met de worden "I welcome you in my garden", antwoordde ik Somendra heel brutaal terug, met de woorden , "Once I welcome YOU in MY garden!" te ontvangen, terwijl hij tegelijkertijd zijn beide handen op mijn beide schouders plaatstte. Somendra was daarop volgend overduidelijk "not amused"... Kennelijk had hij deze dusdanige blijk van openlijke disrespect jegens zijn grootheid en prestige nog nooit ontmoet, deze ex-topbankier uit de Londense City.), dus... Spuit erin, en wel onmiddellijk, en vragen werden er nooit gesteld! Met als gevolg vele kwalijke en zeer kwalijke bijwerkingen. Ergo, het maakte mij als gezond mens dus ziek, zoals men dit van te voren verwachten kon. Ondanks de overduidelijke contra-indicaties, heeft geen psychiater gezien, dat men dit "medicijn" nooit aan depressieve mensen mag voorschrijven of verstrekken, Ik moest er in april van dit jaar zelf en op eigen gezag mee stoppen, en nog was de GGZ niet overtuigd, terwijl alle (kwalijke) bijwerkingen, zoals uiterst plotseling optredende, ultra korte, zeer acute en zeer heftige depressieve episodes, die gepaard gingen met ernstige agitatie en agressie (mijn maatje, John, heeft hier dn ook in ernstige mate onder geleden), verdwenen plotseling als sneeuw in de zon. Ook de voortdurende en overvloedige speekselvloed (permanent (mond) kwijlen) hield eindelijk op. Toch presteerde de psychiate het om slechts een maand geleden pas deze medicatie officieel stop te zetten Verplicht protocol noemt men dat. Toen ik in juni j.l. bij Renes59 op M&G was, was ik hevig onder de invloed van de abstinentie, ik was somber, verdrietig, druk, onrustig en praatziek, ik sprak honderduit, vooral over Marin Op de terugweg naar schaamde ik mijzelf diep voor deze wanvertoning van mijzelf en was zeer schuldbewust, ik vond zelfs dat ik mensen, zoals René en Stieneke niet verdiende. Het bezoek van John en mij aan Maastricht was een ware mokerslag, want niet besefte ik dat ik in deze wereld niets te zoeken heb, zoals mijn verslag daar ook van getuigde. Alleen met mede H.S.P.-mensen kan ik in de privésituatie nog overweg, de rest, de meeste "gwone"en "normale"mensen"begrijpen mij onvoldoende om met hen adequaat te kunnen communiceren. Ik ben er elfs achter gekoen dat hoog begaafd niet automatisch ook hoog gevoelig (H.S.P.) betekent, iets wat in alle beschrijvingen hoogbegaafdheid wel wordt aangenomen Ik ken teveel hoog begaafden die echter in geen enkel opzicht ook H.S.P. zijn. Hoog begaafd wordt op de duur alles en iedereen, maar men wordt als H.S.P. geboren, zonder dat dat erfelijk is of gekoppeld is aan de hoogte van het IQ. Tevens wordt de waarde van het (hoge) IQ schromelijk overdreven, menig keer ben ik diep gekwetst geworden door een zogenaamde "hoog begaafde", althans men had een hoog (gemeten) IQ, doch geen enkele IQ-test is betrouwbaar, net zoals dat erg geen dieet is dat werkt. John plaagt mij regelmatig met het feit dat mijn IQ nog nooit gemeten is, en dat ik daarom ook nooit hoog begaafd genoemd kan en mag worden, noch door mijn omgeving noch door mijzelf, als zijn de (gedocumenteerde) historische bewijzen daarvoor er in overvloed, doch wie gelooft mij... In ieder geval ben ik die in persoon nog nooit tegengekomen. Geeft niet, zolang Marin daar maar zeker van is, en dat is zij, als mijn exacte equivalent, doch vrouwelijke zijnde (Yin & Yang/ Shakti & Shiva/Adam & Eva). Tot zover. Amen. Nogmaals, heel veel liefs van Cor.

P.S. Ik ben nog niet dood, nog lang niet.