Bruckner: Symphony No. 5/ Philadelphia Orchestra/ Eugene Ormandy, cond. (Sony Classical, ©2002).
Voor mij twee onbekende uitvoeringen, die van de Vierde 'Romantische' en de Vijfde van Bruckner door de Philadelphia Orchestra o.l.v. Eugene Ormandy, die als opvolger van Leopold Stokowsky, de beroemde "Philly-sound" handhaafte. In Mahler kwam dat al tot een prachtige samenvloeing van sonoriteit en idiosyncratie (Mahler 10, Columbia (P)1964).
Het fluweelzachte koper van Philadelphia wordt niet zo snel geassocieerd met Bruckner, maar verblijdt de met een aangenaamheid waar veel orkesten alleen van konden dromen. Ormandy the sound magician. Ook de strijkers glanzen zonder aan articulatie in te boeten. Karakter blijft behouden terwijl men de luistereraar bediend van een zalvend geluidspalet, typerend voor dit orkest. Gelukkig is deze opname nog niet door de mp3-geluidsmolen gehaald, klinkt vol en rond zonder aan detail verloren te hebben, eerder analoog dan digitaal - hulde voor de SONY-engineers.
