Ik ga een poging doen:
Impedantie is een complexe ohmse weerstand, gemeten bij een bepaalde frequentie, uitgedrukt in Z (in tegenstelling tot gewone weerstand R), zie
http://nl.wikipedia.org/wiki/ImpedantieDe formule wordt dan: Z= U/I, of I = U/Z
Z = impedantie (ohm)
U = spanning (volt)
I = stroom (ampere)
Aan de hand van een fictief rekenvoorveeld, met situatie A: 8 ohm en B: 4 ohm
Spanning is altijd constant, neme 220V (zal bij versterkers ongetwijfeld anders zijn, trafo zal het veel lager maken denk ik, zie het rekenvoorbeeld)
Situatie A: I=220/8 = 27,5A
Situatie B: I=220/4 = 55A
Oftewel, bij een halvering van de impedantie, wordt er twee keer zoveel stroom gevraagd. Het versterker ontwerp moet hier wel op berekend zijn.
Indien een impedantie naar de 0 ohm nadert, dan wordt dit gewoon ervaren als een kortsluiting, oftewel, er gaat enorm veel stroom lopen.
Formule voor vermogen: P=UI
P = vermogen (watt)
Situatie A: P = 220*27,5 = 6050 watt
Situatie B: P = 220*55 = 12100 watt
In situatie B wordt er dus 2x zoveel vermogen van de versterker gevraagd! De meeste versterkers kunnen dit niet leveren, zie de specs van een willekeurige versterker.
In de praktijd benut je aan 8 ohm nooit het volle vermogen, maar slechts enkele watts.
Stel dat je een versterker hebt die 45watt aan 8 ohm doet en 70watt aan 4 ohm. Speel je op stevig huiskamer niveau waarbij de versterker nominaal aan 8 ohm een 30watt levert, dipt de impedantie naar 4 ohm, dan wordt er dus 60 ohm gevraagd, die nog steeds binnen spec van de versterker zit. Dit allemaal uitgaande van een hoog rendement luidspreker natuurlijk.
Ik hoop dat het zo een beetje gelukt is?