Als het even kan doe ik op maandag een muziekavond. Geheel toevallig is dan ook de vrouw even weg
Gisterenavond onder het genot van een biertje samen met een vriend wat plaatjes geluisterd.
Bank naar achteren en speakers de kamer in geeft de meest tastbare stereobeeld en wat voller, warmer geluid. (hoewel het netsnoer daar ook aan heeft bijgedragen maar dat is open voor uhmm discussie).
Op vinyl
David Bowie - ziggy stardust, wat jong ventje was dat toen noch, ook qua stem. Hier zou ik aan moeten wennen.
The Black Angels - Phosphene Dream, Indie rock bandje. spelen lekker door en hebben zich goed laten inspireren door de 60 ties en 70 ties. En waarschijnlijk ook niet geheel nuchter op deze psychedlische effecten gekomen.
David Crosby - If I could only remember my name, ja zo deden ze dat. De wie is wie van flower power staat hier op te spelen. Lekker relaxte muziek man
. de opname is echt prima en de guitaren en cymbals klinken heerlijk helder uit de speakers.
Jean Michel Jarre - Equinoxe, de soundscape die hier wordt neergezet gaat ver buiten de speakers om en er komt verbazingwekken veel bass van deze plaat. er zit ondanks de helderheid een bepaalde softheid aan deze oude synthezizers. Was dit het begin van Trance?
Pink Floyd - Wish you were here 2011,
de moeder aller remasters. nog nooit heeft dit album zo helder, fris en stevig geklonken. Alsof het gisteren is opgenomen. Geen geforceerd hoog of opgepompte bas. gewoon meer mee krijgen van het origineel.
Portishead - Dummy, he eindelijk iets wat niet uit de oudheid komt. bij sommige muziek vraag je je af of het mooier wordt naarmate je set analytischer wordt. Bij de eerste klanken denk je bijna dat het kapot geanalyseerd wordt. Je hoort goed dat het samples zijn en dat is niet altijd even fijn. Maar dan komt de beat er lekker stevig en neemt de stem center stage...en laat je niet meer los. Mooi gezongen en de zangeres staat praktisch in je kamer te zingen/hijgen zo u wil.
omdat we niet op verstokte vinyl-heads willen lijken gaat de DAC verder met 24bit/48khz versie van Procupine Tree's Fear of a Blank Planet, geript van de DVD - Audio. Cymbals vuurwerk en drums die kamer vullen met luchtdruk. Air guitar time.
De Graaf gaat uit en we gaan op de Onkyo verder om de 5.1 DTS mix van Porcupine Tree DVD-Audio. Super gaaf. Asboluut geen afgang in kwaliteit voor de Onkyo wat mijn vriend positief verbaasde. Het geluid rondom afgemixt en de absolute controle in de bass is aanstekelijk. De Onkyo deed het decoderen voor de blu-ray speler.
Aangezien we de smaak te pakken hadden ging de SACD van Nine inch nails in de Sony DVD/SACD speler. Dat viel even tegen. kan aan de mix liggen maar het klonk wat leeg, lean, weinig bass en het hoog had geen lucht.
Switch naar de SACD van Pink Floyd's DSOTM in 5.1 bracht wat beter kwaliteit. Maar over het algemeen was de Onkyo die een meer natuurlijke sound bubble maaakte.
Afgelsoten met een potje gran turismo 5. want dat moet.
