Ik draai alweer een aardig poosje mee op dit audioforum en wat mij met regelmaat opvalt is dat velen van ons èn een vrouwonvriendelijke hobby, audio/hifi èn een vrouw hebben: "Hare Maje", "het ministerie van huisinrichting en decoratie" of gewoon "WAF". Vanwaar deze spagaat? Of balanceren mannen graag tussen deze twee uitersten? Dat geldt natuurlijk ook voor vrouwen met mannen met een audiohobby. Vanwaar deze toch wat op zijn minst ongemakkelijk aandoende en lichtelijk bevreemdende situatie. Waarom doen mannen en vrouwen dit? Wie het antwoord op deze vraag weet mag het zeggen.
P.S. Misschien hoort dit topic eerder thuis in het café, weest u dan zo vrij het daar naar toe te verplaatsen. byebye
In mijn situatie is het beter dat ik zo nu en dan een beetje afgeremd word :wink:
Ik herken het niet, nooit last gehad van de WAF. We hebben ons ook nog nooit laten leiden door wat "in" is of wat men er op de TV van vindt. Daar wordt volgens mij de WAF bepaald.
Luidsprekers stonden zo opgesteld dat ze het best tot hun recht kwamen. Geen tafeltje in de woonkamer. Luidsprekers uit gekozen op klank en niet hoe ze het beste in de kamer passen.
Heb nu een eigen muziekzolder, geen last meer van pratende vrouwen of "het staat wel hard"
Het viel mij gisteren op dat mijn vriendin ruigere muziek draait en nog harder ook dan ik gemiddeld. :-)
Niks te klagen pompom
Dat wij een vrouwonvriendelijke hobby hebben is mijn inziens een aanname. Dat meer mannen zich met geluidsapparatuur bezig houden is volgens mij een feit. Dat gezegd hebbende is het hier in huize Rob46 zo dat vrouwlief regelmatig met mij meeluistert. Het fijne hiervan is dat mijn vrouw niet technisch luistert. Zij vindt het al snel goed klinken. Objectiever luisteren dan dit kan volgens mij niet. Soms ben ik hier wel eens jaloers op, ik bedoel, wat een rust heb je dan. En volgens haar geniet zij ook intens van de muziek, om maar niet te spreken over de pecunia die je met deze insteek zou kunnen besparen. (Even aanvullen want er is een stuk tekst niet meegekomen). En tot slot: ik experimenteer nog wel eens met luidsprekers en audiocomponenten. Hoewel het de laatste tijd hieromtrent rustig is, ga ik wel voor kwaliteit en niet voor het uiterlijk. Van vrouwlief ontvang ik wel regelmatig een interne klacht. Zij vindt de 'uitstalling' geen pan en ziet het liever anders, het liefst achter gesloten deurtjes of zo :angel:
Ik heb me op dit forum meerdere malen uitgelaten over de waf. Het is lastig dat je rekening moet houden met de wensen van je wederhelft, maar ik vind het niet meer dan normaal dat je rekening houdt met elkaar. Het is geven en nemen. Ik trap ook op de rem als de woonkamer te vol komt te staan met tuttemerullen.
Als je met iemand (duurzaam) samenwoont hou je rekening met elkaar. Dat gaat 2 richtingen op. Mijn WAF thuis is nogal laagdrempelig en vindt bijzonder veel goed. Als voorbeeld heb ik een aantal jaren de visaton Atlas, deze waren iets van 1.70m hoog bij 40x40 cm, niet echt klein dus. Ik heb ook een PA-set van Stage Accompany 2x4530s glijbanen en 2x4534s als top erboven (met de grote billen hoorn)in de woonkamer gehad voor iets meer dan een jaar. Heerlijk klinkend overigens. Toen de kinderen kwamen is het naar de achtergrond gegaan en is er van b&w een rock solid set gekomen (in de tijd dat iedereen aan de bose melkpakken ging). Daarna de rogers monitor transmissielijn mkiv, gevolgd door een aantal speakers varierend van mini monitor tot veel te groot van afmeting.
En daarbij kun je natuurlijk altijd nog zeggen dat het van tijdelijke aard is :wink: :wink:
@Audiofiel: ...van tijdelijke aard hè... :schater: notworthy