Beethoven: Symphonies 1 & 3 'Eroica'/ London Classical Players o.l.v. Roger Norrigton (Virgin, (P)1986-1989).
Gespeeld op periode instrumenten (of kopiën daarvan) klinkt Beethoven toch iets anders: "frisser", puntiger en met meer articulatie in de boventonen omdat de strijkinstrumenten met (schapen)darmsnaren zijn bespannen.
De Oostenrijker Nicolaus Harnoncourt was met de stichting het orkest Concentus Wien in 1953 misschien niet de allereerste, maar wel dé voorloper van en voorbeeld voor een beweging die wie nu de historisch verantwoorde uitvoeringspraktijk noemen.
Als het gaat om liefhebbers van deze praktijk vinden deze meestal terug in de barok- (1600-1750) (cz79/Chris!) en classistische (1750-1827) muziek.
Je hebt voor-, tegen-, en het-maakt-mij-niet-uit-standers van deze stroming. Ik behoor zelf tot het laatste kamp: muziek wordt pas in de eerste plaats muziek in hoofd van de luisteraar en nergens anders. Al die intellectuele en intellectuelistische bullsh*t is irrelevant voor welke vorm van muziekbeleving dan ook. De luisteraar heeft altijd gelijk, en dat moeten de musicologen onder ons maar flink in hun eigen oren knopen.
