Bruckner: Symfonie Nr. 3 "Wagner" - Sinfonie-orchester des Bayerischen Rundfunks o.l.v. Klaus Tennstedt (BR Live-opname gemaakt op 04.VI.1976).
Dit is ook weer zo'n fijn uitgevoerde Brucker-symfonie. De de Derde Symfonie is de laatste, die in mineur staat, vanaf de Vierde staan ze allemaal in majeur, alsof 'der Anton' [Bruckner] eindelijk zijn magnefieke orkestrale vorm gevonden heeft. Zijn symfonieën worden ook wel muzikale klankkathedralen genoemd. Menig dirigent, en het waren beslist niet de minste, is bij de uitvoering van zo'n 'klankkathedraal' de weg daarin kwijt geraakt. De kunst is niet de grote lijnen (klankbogen) niet te verwaarlozen zonder de detaillering en frasering schade te berokkenen. Kortom, een complex bouwsel zo'n Bruckner. Daarom zijn er weinig echte Bruckner-specialisten (Hans Knappertsbusch ("Kna" voor insiders) en Günter Wand), die gedurende hun dirigentenleven een Bruckner het vaakst op hun lessenaar hadden liggen. Ook Eugen Jochum, Herbert von Karajan, Sergiu Celibidache en Daniel Barenboim hadden en heeft een innige muzikale verhouding met de devote Rooms-Katholieke en uiterst onzekere laat-romanticus uit Linz.
Waar mijn liefde voor de klassieke muziek in 2003 werd afgetrapt met één van Bruckner's leerlingen, Gustav Mahler (1860-1911), was het pas in 2012 de beurt aan de grote meester Anton Bruckner (1824-1896) zelf.
Qua populariteit wordt hij overklast door zijn leerling Mahler, maar wordt hij vaak met de laatste zijn liefhebbers in één adem genoemd als antwoord op de vraag: "Wat is uw favoriete componist?.
