Ik weet niet of dat allemaal zo verstandig is.
Ok er staat impedantie 8 ohm. Bij 2 identieke speakers wordt dat dan 4 ohm.
Maar moeten we hier niet kijken naar de impedantiecurve. Want normaal is de nominale impedatie het laagste punt in de curve. Maar kijken we naar bv. de Klipisch La Scala (8ohm nominaal) dan gaat die geregeld naar en zelfs onder de 4ohm.
Dan spreken we bij een parallelschakeling van 2 ohm of minder.
Ik heb hier nog de impedantie meetcurve van mijn Wharfedale OPUS Center uitgevoerd door Wharfedale liggen, deze is 6ohm, maar ook die tikt de 4,5 ohm aan rond 2400hz en zit rond de 5 ohm vanaf 10kHz. De handleiding zegt nominale impedantie 6ohm, impedantie variaties 4,5-24 ohm (op mijn speaker is de piek zelfs zo'n 26 ohm).
Idem voor mijn Elysian 4's, deze zijn nominaal 4 ohm, maar de handleiding zegt minimale impedantie 3,2 ohm.
Dus zomaar parallel antwoorden zonder de curve te kennen lijkt me riskant.
Marantz mag dan wel claimen dat ze 4ohm compatibel zijn, de vraag is hoeveel marge daarop zit. Dat er een optie in de receiver is om de impedantie aan te passen (en waar op het internet gezegd wordt niet doen want het verlaagd de railspanning en dus ook het vermogen) heeft ook wel zijn achterliggende reden.
Ideaal gezien zou een versterker die bij 8 Ohm bij voorbeeld 50 Watt kan leveren, moet ideaal gezien bij 4 Ohm 100 Watt geven, omdat de gevraagde stroom verdubbeld wordt. Dit is niet het geval met de Marantz Cinema serie, de C30 geeft amper 25% extra ipv 100% extra vermogen.
(Nu mijn Rotel RB991 geeft ook 'maar' 50% extra vermogen, maar John Atkinson gebruikte de Miller Audio research Amplifier Profiler om de Rotel's maximale uitgangsvermogen te meten op een toneburstsignaal dat meer in de buurt komt van een muzieksignaal, 10 cycli van 1kHz gevolgd door 40 cycli uit. Onder deze omstandigheden bleek de bescheiden ogende Rotel een krachtpatser met een vermogen van 281,5 W bij 8 ohm, 539 W bij 4 ohm, 974 W bij 2 ohm en 1615 W bij 1 ohm. Dit laatste komt overigens overeen met een RMS-stroom van 40A!. Desondanks bleef de THD zelfs bij de zware 1 ohm belasting onder -70dB (0,03%) tot het 1300W niveau. Dat terzijde).
Bij het meten van het rendement van een luidspreker wordt er een signaal van 2,83 volt op de aansluitklemmen gezet, wat precies 1 watt vermogen vraagt als de luidspreker een impedantie van 8 Ohm heeft. Op 1 meter afstand levert dat bijvoorbeeld een geluidsdruk van 88 dB op. Een opgegeven rendement van 88 dB/Watt/meter lijkt heel redelijk, maar als de impedantie van de luidspreker in de praktijk naar 4 Ohm duikt, is het rendement in werkelijkheid nog maar 85dB/w/m. Dat komt omdat er bij die 4 Ohm geen 1 watt nodig is, maar 2 watt, omdat de versterker de dubbele stroom moet leveren in de gehalveerde weerstand. Gaat de curve nog verder omlaag, dan verergert de zaak alleen maar. Om nog een fatsoenlijke weergave van de pieken in de muziek te kunnen halen heb je een stevige kwaliteitsversterker nodig die niet in ademnood te komt. En vergeten we ook niet dat dit ook resulteert in extra hitte.
Daarom wordt serie eerder aangeraden, omdat het resultaat de totale impedantie is, die gelijk is aan de impedantie van beide luidsprekers opgeteld.
Maar dat betekend ook dat het vermogen gedeeld wordt over beide speekers en is dus minder efficient, maar deze methode verbetert de helderheid, maar kan resulteren in een lager volume...
Terwijl parallel soms een betere geluidskwaliteit kan waargenomen worden omdat elke luidspreker ongewenste frequenties effectiever kan wegfilteren. Dit vermindert de algehele vervorming,verhoogt het volume en het vermogen.
