Zoek

[Rob46]

Vanaf de NAS; Burmester Reference CD's 1, 2 en 3.

[xander32]

N.a.v. bovenstaande; kan iemand mij de charmes uitleggen van zgn referentie cd's? Ik ken ze van Dali, we hebben er een aantal van Marantz gekregen, een oud forumlid FdeW bakte zelf van die cd's en daar zullen er vast nog veel meer zijn.

Deze staan steevast vol met goede opnames, dat deel begrijp ik, maar ook bijna allemaal tracks van het type tingel tangel en het geheel betreft vaak een album zonder enige samenhang. Tenminste, die ik ken. Wellicht zit daar juist ook de beperking (mijn beperkte kennis van dit assortiment albums)  . Die van Dali zijn nog wel te verteren, want daar staat vaak redelijk gangbare muziek op, die kennen een wat minder tingel tangel gehalte.

Mij lijkt het dat je jezelf een enorme beperking op legt indien je enkel/bij voorkeur dit soort cd's afspeelt. Hetzelfde ervaar ik met zgn high res streams, al zegt dat weer weinig over de muziek zelf, enkel wat over de resolutie. Voor mij heeft dit soort opnames geen meerwaarde dan wel is het geen voorwaarde om van muziek te genieten. Sterker nog, betreffende opnames zijn steevast zo door gedacht, zo door gekauwd en geproduceerd, dat deze mijlen ver af staan van het natuurlijke, van hetgeen instrumenten en/of uitvoerenden live, in real life kunnen voortbrengen. Daarmee gaat er voor mij een stuk echtheid en een wezenlijk deel emotie verloren.

Benieuwd ben ik, hoe anderen dit zien/ervaren.

[renes59]

Ik beluister de cd's wel want af en toe staat er goede muziek op die ik nog niet ken, de bekende nummers sla ik over. Dat de muziek goed klinkt zegt me niets, de muziek moet goed zijn als het dan goed klinkt is meegenomen.
Zou wel willen weten wie die muziek uitzoekt en welke criteria er gebruikt wordt. Meestal van die slaapverwekkende muziek, bv Allan Taylor. Ook heel vaak Nils Lofgren: Keith Don't Go, nooit begrepen wat daar dan zo goed aan is opgenomen, niets speciaals. Hans Theesink is ook goed opgenomen misschien wel beter.
Voor mij is goed opgenomen muziek iets wat spontaan met emotie klinkt, dat kun je van de meeste demonstratie cd's niet zeggen.

[xander32]

... en onderwijl ben ik mijn set aan de tand aan het voelen met allemaal referentie nummers 😛.

[Rob46]

N.a.v. bovenstaande; kan iemand mij de charmes uitleggen van zgn referentie cd's? Ik ken ze van Dali, we hebben er een aantal van Marantz gekregen, een oud forumlid FdeW bakte zelf van die cd's en daar zullen er vast nog veel meer zijn.

Deze staan steevast vol met goede opnames, dat deel begrijp ik, maar ook bijna allemaal tracks van het type tingel tangel en het geheel betreft vaak een album zonder enige samenhang. Tenminste, die ik ken. Wellicht zit daar juist ook de beperking (mijn beperkte kennis van dit assortiment albums)  . Die van Dali zijn nog wel te verteren, want daar staat vaak redelijk gangbare muziek op, die kennen een wat minder tingel tangel gehalte.

Mij lijkt het dat je jezelf een enorme beperking op legt indien je enkel/bij voorkeur dit soort cd's afspeelt. Hetzelfde ervaar ik met zgn high res streams, al zegt dat weer weinig over de muziek zelf, enkel wat over de resolutie. Voor mij heeft dit soort opnames geen meerwaarde dan wel is het geen voorwaarde om van muziek te genieten. Sterker nog, betreffende opnames zijn steevast zo door gedacht, zo door gekauwd en geproduceerd, dat deze mijlen ver af staan van het natuurlijke, van hetgeen instrumenten enof uitvoerenden live, in real live kunnen voortbrengen. Daarmee gaat ervoor mij een wezenlijk deel echtheid en emotie verloren.

Benieuwd ben ik, hoe anderen dit zien/ervaren.

Beetje nuanceren is hier op z'n plaats. Feit is echter dat de ene cd beter klinkt dan de ander. Feit is dat er dus verschillende opnametechnieken zijn. Dit is hier zo vaak besproken. En ja, dat is hoorbaar. En als je de tingels en tangels niet fijn vindt, dan vooral niet naar deze cd's luisteren.

Ik vind het bijna allemaal leuke verzamel cd's. CD's waar ik overigens ook wel eens een nummer skip omdat ik dit niet mooi vind. Maar vaak staan er voor mij leuke nummers op die dan een stukje extra beleving geven vanwege bijvoorbeeld de (extra) resolutie of een breder podium wat neergezet wordt.

Luisteren naar deze cd's of HiRes muziek heeft dus voor de een wel, en voor de ander niet dat extra's. Voor mij heeft dit wel soms een meerwaarde. Dat is wat het is. Punt.

[xander32]

Mijn reactie was niet specifiek op jouw persoon of voorkeur gericht hoor Rob, maar jouw post triggerde mij duidlijke wel om de vraag te stellen. In mijn betoog lees je voorts enkel mijn persoonlijke voorkeur. Daar gaat het hier nu ook om; voorkeuren. Het ene is niet beter dan het andere. Ieder zijn/haar ding 👍🏻.

Maar benieuwd naar de verschillende voorkeuren en het waarom, ben ik zeker  .

[Rob46]

Persoonlijk vind ik dit een van de betere albums van Sting. Zeer gevarieerd. In 1999 uitgekomen en bovendien gaf dit album hem, als solo artiest, een positieve duw in de rug.

[Vinyl_Fuchs]

Durand Jones & the Indications - American Love Call

[xander32]

Sting, bijzondere herinneringen heb ik aan;




Toen ik destijds net startte als vpk op een revalidatie afdeling, lag daar een relatief jonge engelsman, waar ik gedurende de tijd een bijzondere band mee opbouwde. Hij was verknocht aan dit album en deze zette ik tijdens de vele zorg-/ behandelmomenten steevast op.

[xander32]

...prachtige warme stem heeft deze man, mooie liedjes, fraaie bewerkingen.

[Rob46]

'Oud in een nieuw jasje'. Met een aantal voor mij bekende nummers. Met de voetjes op de grond tikken, hetgeen betekent dat ik naar een lekkere muzikale cd luister.

[mountainbiker]

Nog 120 albums te gaan. Vanochtend weer een stuk of 25 stuks "verwerkt" zodat ik de tracks overhoud die aan mijn eisen voldoen. Heb ik zo mijn eigen methodes voor ontwikkeld in de loop der jaren. Morgen nog een paar doen en dan komen er overmorgen weer een heel stel nieuwe bij. Dit gaat dag in dag uit jaar in jaar uit zo door.

[mountainbiker]

N.a.v. bovenstaande; kan iemand mij de charmes uitleggen van zgn referentie cd's? Ik ken ze van Dali, we hebben er een aantal van Marantz gekregen, een oud forumlid FdeW bakte zelf van die cd's en daar zullen er vast nog veel meer zijn.

Deze staan steevast vol met goede opnames, dat deel begrijp ik, maar ook bijna allemaal tracks van het type tingel tangel en het geheel betreft vaak een album zonder enige samenhang. Tenminste, die ik ken. Wellicht zit daar juist ook de beperking (mijn beperkte kennis van dit assortiment albums)  . Die van Dali zijn nog wel te verteren, want daar staat vaak redelijk gangbare muziek op, die kennen een wat minder tingel tangel gehalte.

Mij lijkt het dat je jezelf een enorme beperking op legt indien je enkel/bij voorkeur dit soort cd's afspeelt. Hetzelfde ervaar ik met zgn high res streams, al zegt dat weer weinig over de muziek zelf, enkel wat over de resolutie. Voor mij heeft dit soort opnames geen meerwaarde dan wel is het geen voorwaarde om van muziek te genieten. Sterker nog, betreffende opnames zijn steevast zo door gedacht, zo door gekauwd en geproduceerd, dat deze mijlen ver af staan van het natuurlijke, van hetgeen instrumenten en/of uitvoerenden live, in real life kunnen voortbrengen. Daarmee gaat er voor mij een stuk echtheid en een wezenlijk deel emotie verloren.

Benieuwd ben ik, hoe anderen dit zien/ervaren.

Je moet gewoon je eigen weg gaan. Ik download zelf muziek en ga daarna selecteren aan de hand van mijn eigen criteria.

[TurboMarco]

https://youtu.be/tT4qf7aROcM

[renes59]

https://youtu.be/8atzAWWQbb0