Citaat van: Snow op oktober 08, 2008, 18:22:59
Hoi Marco
Als je al citeert, dan wel volledig. Dit is wat er over trillingen geschreven wordt:
Het CD-systeem is echter in hoge mate ongevoelig voor trillingen van buitenaf. Pas bij ernstige trillingen wordt de weergave onderbroken of stopt het volledig. Er is geen directe relatie tussen frequenties van mechanische trillingen en een evt. resultaat in de luidsprekers.
Ik weet niet wat voor fratsen jij in de auto uithaalt, maar ik heb daar geen last van 
MVG-S
De site van Breem, maar meer nog zijn visie, is al geruime tijd punt van aandacht / discussie op divese fora. Dus niets nieuws onder de zon.
Waar hij tegen ageert en waar ik het in zekere zin ook mee eens ben zijn de "wetenschappelijke" verhalen over klankverbeteringen die sommige hififrabikanten de wereld inslingeren om vervolgens exorbitante prijzen te vragen voor uitgangspunten waar je je van kunt afvragen of de praktijk net zo mooi is als de theorie verkondigt.
Helaas schiet Breem te ver door in zijn missie hifiminnend Nederland met beide benen op de grond te krijgen wat an sich een nobel uitgangspunt is. Hoofdzakelijk baseert Breem zijn visie op een tweetal uitgangspunten:
- Alles wat niet meetbaar is is niet hoorbaar
- Het menselijk gehoor is eenvoudig beinvloedbaar (citaat: Het menselijk gehoor is een tamelijk onbetrouwbaar en volstrekt ongecalibreerd meetinstrument dat zich gemakkelijk laat misleiden door o.m. zelfsuggestie.)
Op basis van deze uitgangspunten baseert Breem zijn "werkelijkheid" over "zin en onzin"
Jammer dat het zo ongenuanceerd is. Want beide beweringen zijn nooit zo absoluut als hierboven wordt geschetst. Ik draai al meer dan twintig jaar mee in de wereld van de audio en speel al bijna 40 jaar actief muziek (piano / vleugel). Ik kan wel zeggen dat ik een getraind gehoor heb en het fenomeen "autosuggestie" en de overige auditieve fenomenen in mijn hersens wel herken.
- Tegenover het uitgangspunt dat alles dat niet meetbaar is niet hoorbaar is kan men ook stellen dat niet alle facetten die te maken hebben met het (natuurgetrouw) reproduceren van muziek (al) meetbaar is.
- Tegenover het feit dat het menselijk gehoor eenvoudig beinvloedbaar is kan gesteld worden dat het menselijk gehoor dermate complex is dat men de volledige werking er nog niet eens van kent. Een Bösendorfer vleugel klinkt bijvoorbeeld bij een lage luchtvochtigheid anders dan bij een hoge luchtvochtigheid. Bij 20 graden anders dan bij 26 graden. Na iedere stembeurt klink mijn paino thuis nét weer even anders als bij de keer daarvoor. Een geoefend oor is zeer gevoelig en in staat de kleinste klanknuances te kunnen waarnemen: iedere geoefende professionele pianist zal dit zeker kunnen beamen.
Zo vinden in het orgaan van Corti diverse proceesen plaats met betrekking tot de omvorming van het akoestisch naar een elektrisch signaal die men nog niet volledig begrijpt. Nog minder van de psycho-akoestische processen die er in de hersenen plaatsvinden die het elektrische signaal betekenis (gewaarwording) geven. Overigens is het wel aardig om te weten dat in het visuele centrum de "verbeelding" plaatsvindt van het akoestisch signaal. Het visuele centrum geeft betekenis (emoties) aan de impulsen die van het auditieve centrum komen. Het auditief centrum doet dit niet en is derhalve dus strikt "neutraal".
Er al eens bij stilgestaan dat ongeveer élk
auditief aspect wordt weergegeven in
visuele termen? We praten over
toonhoogte,
lage en
hoge tonen, spreken over
diepte en
breedte in het geluids
beeld etc etc ... auditieve parameters krijgen pas betekenis als we er visuele begrippen aan koppelen ...
Dat het menselijk gehoor eenvoudig beinvloedbaar is zeker wel waar. Hij spreekt echter over een ongecalibreerd meetinstrument. Hier is geen sprake van: het gehoor is slechts de sensor die akoestische signalen omzet in elektrische waarna de verwerking in de hersenen plaatsvindt. Jan lijkt er zich niet van bewust dat de hersenen de neiging hebben om afwijkingen van de "norm" de corrigeren naar de norm. Als voorbeeld: als we een tijdje kijken naar een groen vlak zullen de hersenen die willen corrigeren naar rood om zodoende neutrale kleur (licht) informatie in de hersenen te genereren. Als we vervolgens naar een wit vlak kijken zien we deze (voor een korte tijd) in roodtinten voordat het witte vlak als wit wordt ervaren. Vice versa voor het witte vlak dat voor een tijdje even groen lijkt te kleuren als we een tijdje naar een rood vlak hebben gekeken.
Hetzelfde geldt ook voor auditieve signalen. Luister eens een tijdje naar muziek met de bas- en treble knop vol open. De hersens merken een afwijking op aan het normatieve auditieve signaal en willen deze afwijking corrigeren. Zodoende wordt er in de hersenen de toonregeling helemaal teroerlelijke schoenenchroefd zodat het uiteindelijke signaal zoals dat wordt ervaren in het hoofd een vlakkere frequentiekarakteristiek heeft dan feitelijk aan het oor wordt aangeboden. Luister daarna eens even naar een neutrale toonregeling en voor een tijdje lijkt her erop alsof laag en hoog in het geluidsbeeld volkomen ontbreken.
Zeker zal er in veel gevallen sprake zijn van zelfsuggestie (als ik veranderingen wíl horen, hóór ik ze zeker) echter hij gaat helemaal voorbij aan dit psycho akoestisch fenomeen van zelfregulatie in de hersenen.
Zoals altijd ligt de waarheid in veel gevallen in het midden. Terecht staat Jan stil bij veel "broodje aap" verhalen die diverse fabrikanten de wereld inslingeren. Daar staat tegenover dat in de loop van decennia veel vooruitgang is geboekt op het vlak van natuurlijke geluidsweergave, en gaandeweg krijgen we ook meer inzicht in de werking van het menselijk gehoor en over het fenomeen "muziekbeleving". Dit alles zal er zeker toe leiden dat in de decades die komen gaan de muziekweergave nog verder vebeterd zal worden. Interessant daarbij op te merken is dat de uiteindelijke kwaliteit van de muziekreproductie niet alleen gelegen is in de weergavekant, maar ook op de opnamekant (v.w.b. techniek en de competenties van de opnametechnici op het vlak van natuurgetrouwe muziekweergave, maar dat is weer een andere (interessante) discussie.
Terug naar het uitgangspunt: of je verschillen "in de marge" hoort (tweaks en tuning) heeft te maken met de kwaliteit van je installatie (het oplossend vermogen) én van de kwaliteit van je gehoor. Om dat deze twee variabelen voor iedereen verschillend zijn ervaart iedereen aanpassingen in de set weer anders. Ik kan alleen maar aangeven dat, zoals mij is gebleken, het wel degelijk zin maakt hoe je CD-speler is opgebouwd en of hij wel of niet is geplaatst op een stevige stabiele ondergrond. Experimenteren met diverse (DIY) tweaks loont zeker. Zo bleken de Vibrapod voeten onder mijn gemodificeerde CD14 het geluid te versmeren, terwijl de Quadraspire voetjes het geluidsbeeld veel transparanter maakten en de muziekinstrumenten veel beter van elkaar scheidden. Kortom: een betere keuze. Hetzelfde was het geval nadat de natuurstenen plateau onder de CD-speler vervangen werd door een 6 cm dikke hardhouten plateau.
Voordat je dingen gaat beweren is het leuk eens om zo onbevangen mogelijk eens te gaan experimenteren met diverse opstellingen, tweaks en overige zaken. Bepaal op basis van jouw ervaringen dan die oplossingen die aansluiten bij jouw wensen en verwachtingen. Daarom is het ook een audiohobby ... J
Veel luisterplezier,
AJ
